عبدالزینب

اهل تسنّن خودشان نوشته اند:

عمرو عاص در حالى كه از ندامت، انگشتش را به دندان گرفته بود، وفات كرد.

 على ـ عليه السّلام ـ بر حقّ بود، ولى اين ها نگذاشتند كه تا روز قيامت دنيا را آباد كند، هم چنين مانع شدند كه امام حسين ـ عليه السّلام ـ دنيا را آباد كند.

سلمان ـ رضوان اللّه تعالى عليه ـ فرمود:

 «كرديد و نكرديد، حقّ على را برديد!»(1)

يعنى مرتدّ شديد و مرتدّ نشديد و حقّ على ـ عليه السّلام ـ را برديد و تا روز قيامت مردم را به ضلالت كشيديد. عرب ها هم سخن سلمان ـ رضى اللّه عنه ـ را به همين صورت (فارسى) نقل كرده اند. به حسب ظاهر مسأله از اين بالاتر بوده است؛ زيرا حق على و فاطمه ـ عليهماالسّلام ـ و فدك را بردند و غير اولى را بر اولى مقدم داشتند و درب آهنين آوردند و سدّ نمودند.

1.فرمايش حضرت سلمان ـ رحمه اللّه  ـ در منابع روايى به سه صورت آمده است: الف. «كرديد و نكرديد»: ر.ك: بحار الانوار، ج 22، ص 391؛ شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 43؛ ج 18، ص 39. ب. «كرديد و نكرديد و ندانيد كه چه كرديد.» ر.ك: بحار الانوار، ج 28، ص 193؛ احتجاج، ج 2، ص 383. ج. «كرديد و نكرديد و حقّ ميره برديد» ر.ك: بناء المقالة، ص 357.